Świadectwem tego, że Iwan Franko pisał nie tylko po ukraińsku, ale także po polsku, jest książka „Iwan Franko. Szkice o literaturze”, wydana w 2016 roku pod redakcją Jana Matkowskiego oraz Igora Rozłuckiego.
Spośród polskojęzycznego dziedzictwa Iwana Franki bibliografowie naliczyli ponad 1100 artykułów na różne tematy – od kronik politycznych Galicji po badania naukowe i dziennikarstwo polityczne.
Wszystkie te artykuły ukazały się w latach 1877-1897 we Lwowie, Krakowie, Warszawie i Petersburgu w „Pracy”, „Prawdzie”, „Przeglądzie Społecznym”, „Głosie”, „Przeglądzie Tygodniowym”, „Ateneum”, «Kurierze Lwowskim», «Kurierze Warszawskim», «Kwartalniku Historycznym» i in.
W okresie komunizmu artykuły polskojęzyczne Iwana Franka nie drukowano w ówczesnej prasie polskiej. Znikoma liczba jego artykułów literackich ukazała się w latach siedemdziesiątych w Polsce. Dopiero po 160 latach po jego urodzeniu i 100 lat po śmierci ukraińskiego poety, filozofa i pisarza część jego polskojęzycznych artykułów ukazała się w jednej kolekcji.
Ciekawe jest także, jak Iwan Franko doceniał w swoich pismach dzieła Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Bolesława Prusa czy Seweryna Goszczyńskiego.
Sergij Porowczuk, 23.08.18 r.
