Od 2008 roku Lwów prowadzi owocną współpracę z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej w ramach programu rewaloryzacji we Lwowie obiektów wspólnego dziedzictwa kulturowego Polski i Ukrainy.
Prace konserwatorskie podejmowane są na podstawie protokołów umów, podpisanych przez przedstawicieli ww. Ministerstwa z przedstawicielami władz miasta Lwowa. Projekty finansowane przez polską stronę, realizowane są we współpracy z Wydziałem Ochrony Środowiska Historycznego Lwowskiej Rady Miejskiej. Ogólna wartość prac konserwatorskich, wykonanych w larach 2008 – 2016 wynosi około 4,4 mln PLN (~30,1 mln UAH).
Wartość tegorocznych prac konserwatorskich na obiektach wspólnego dziedzictwa kulturowego Polski i Ukrainy będzie stanowiła 1,2 mln PLN (~8,2 UAH). Do takich obiektów przede wszystkim należy Cmentarz Łyczakowski, który jest jedną z najstarszych i najważniejszych historycznych nekropolii w Europie. A zatem jego niezwykły poziom artystyczny i znaczenie historyczne uzasadniają to, że należy go zaliczyć nie tylko do wspólnego dziedzictwa kulturowego Polski i Ukrainy, ale także do dziedzictwa całej Europy. Jeżeli chodzi o wybór konkretnych zabytków, które będą konserwowane na cmentarzu, decyduje o tym każdorazowo wspólna polsko-ukraińska komisja specjalistów. Uwzględnia przede wszystkim następujące kryteria: historyczną wartość pochówku, artystyczną wartość nagrobku oraz technikę, w której został wykonany. Prace zaś konserwatorskie na cmentarzu są prowadzone przez mieszane grupy polsko-ukraińskie.
Tegoroczny, 10. etap wspólnych profesjonalnych kompleksowych prac konserwatorskich na Cmentarzu Łyczakowskim obejmuje nagrobki: Michała Michalskiego Józefa Nojmana, Tadeusza Rutowskiego, Matyldy Żłobickiej, Kazimierza Krynickiego, rodziny Rawskich, Karola Skibińskiego, Jakuba Wegengauera, oo. karmelitów. Wartość tych prac będzie wynosiła 522 000 PLN (~ 3,55 mln UAH)
Przypomnimy, że od 2008 roku do 2016 roku na Cmentarzu Łyczakowskim przeprowadzono profesjonalne kompleksowe prace konserwatorskie, obejmujące około 70 nagrobków i grobowców, w szczególności: Augusta Bielowskiego, polskiego historyka; Hilariona Eliasiewicza, ukraińskiego filantropa; Artura Grottgera, polskiego malarza; Wojciecha Kętrzyńskiego, historyka wieloletniego dyrektora Biblioteki Narodowej im. Ossolińskich we Lwowie; Karola Mikulego, polsko-ormiańskiego kompozytora i pianisty, ucznia F. Chopina, założyciela lwowskiego konserwatorium; Antona Schimsera, założyciela dynastii lwowskich rzeźbiarzy; Franciszka Smolki, polskiego polityka, prezydenta parlamentu austriackiego; arcybiskupa Cyryla Stefanowicza, metropolity obrządku ormiańskiego; rodziny Hilariona Święcickiego, ukraińskiego muzeologa; Karola Szajnochy, polskiego historyka i pisarza; Marciana Szaszkewycza, ukraińskiego poety i pisarza; Hartmana Witwera, niemieckiego rzeźbiarza, który pracował we Lwowie (XVIII/XIX w.), Gabrieli Zapolskiej, polskiej pisarki i publicystki; Dionizego Zubrzyckiego, ukraińskiego historyka i publicysty; Iwana Franki, wybitnego ukraińskiego poety i pisarza, działacza społecznego i politycznego; Seweryna Goszczyńskiego, rewolucjonisty, poety i pisarza; Franciszka Jaworskiego, historyka, znawcy historii Lwowa.
Igor Gałuszczak, opracowanie tekstu Irena Rudnicka, 20.05.17 r.
