Jesteś tutaj: Home » Polacy na Kresach » Relacje z wydarzeń » Historyczna konferencja naukowa o stosunkach polsko-ukraińskich w Winnicy (uaktualnione)

Historyczna konferencja naukowa o stosunkach polsko-ukraińskich w Winnicy (uaktualnione)

20 grudnia aula 1 korpusu winnickiego uniwersytetu pedagogicznego stała się miejscem przeprowadzenia spotkania na poziomie naukowców-historyków z udziałem akademickiej młodzieży, poświęconego historii stosunków polsko-ukraińskich oraz ich rozwojowi.

Polską stronę przedstawili profesorowie warszawskiego uniwersytetu dr Tadeusz Chrząstek, dr Kazimierz Wóycicki oraz wice-konsul miejscowego konsulatu RP Damian Ciarciński, a ukraińską – Zińko Jurii – dyrektor instytutu historii, etnologii i prawa, miejscowa kadra pedagogiczna oraz studenci z wydziału historycznego.

Pan Zińko na początku podsumował poprzednie podobne spotkania na poziomie polsko-ukraińskich naukowców, a konsul Ciarciński przybliżył cele „Wschodniego partnerstwa” – inicjatywy Polski oraz Szwecji, wysiłki którego w większości są skierowane na Ukrainę.

Potem słowo zabrał dr Tadeusz Chrząstek, przedstawiając ukraińskiej publiczności wydanie książki „Ukraina w walce o niepodległość 1918-1920” w ukraińskiej edycji, powiększone o 70 stron w porównianiu z wersją polską i opowiedział o historii powstania książki. Okazuje się, że książką opiekował się osobiście śp Lech Kaczyński, wysyłając na polską prezentację ministra ze swojej kancelarii oraz Jerzy Giedrojć. W napisaniu książki wzięli udział 8 polskich naukowców i 8 ukraińskich, próbując maksymalnie objektywnie przedstawić zdarzenia końca pierwszej dekady XX wieku.

Pan doktor również opowiedział o kilku ciekawych faktach z historii polsko-ukraińskiej. Przypomniał, że to właśnie dzięku układowi Petlura-Piłsudski wojna pomiędzy Polską a Ukrainą zmieniła się we wspólną walkę przeciwko „czerwonemu” najeźdcy, a ukraińska dywizja pod dowództwem ukraińskiego generała Marka Bezruczki obroniła Zamość przed Konną Armią Budionnego. Również, okazało się, że po rozszyfrowaniu przez Polaków rosyjskich meldunków z czasów wojny polsko-bolszewickiej, odkryto dużo nowych faktów do tego stopnia, że historię tej wojny już trzeba napisać od nowa.

Pan Chrząstek przypomniał słynne powiedzenie Piłsudskiego, że „Rosja, niezależnie od władzy, zawsze będzie imperialistyczna” i to, że podpisanie Ryskiego Traktatu Naczelny Wódz przyjął jak swoją osobistą porażkę.

Po wystąpieniu dr Tadeusza Chrząstka odbyła się prezentacja filmu, napisanego na motywach powyższej książki. Dużo ciekawych zdjęć oraz ujęć z kamery można było postrzec w tym filmie. Na niektórych z nich można było poznać i Winnicę, miasto które znów, na chwilę, stało się centrum ukraińsko-polskich stosunków. Dużo chlubnych słów padło o Petlurze, który zginął w Paryżu z rąk sowieckiego szpiega, opisano jego przyjacielskie stosunki z Piłsudskim.

Pan Kazimierz Wóycicki, który kolejno wystąpił przed widownią opowiedział krótko o historii powstania Unii Europejskiej, zaczynając od XV wieku do dni dzisiejszych. Zachęcił młodych pesymistów, by nie wątpili w europejskie dążenia Ukrainy. On dokładnie sprecyzował na przykładzie minionych dekad jak zmieniała się i będzie się zmieniać światowa gospodarka, o znikomym znaczeniu Rosji w tej gospodarce w połowie XI wieku oraz to, że Europa jest mocno zainteresowana we wzmocnieniu integracji Ukrainy z UE.

Ciekawy wniosek zrobił pan Wóycicki po przejrzeniu rosyjskojęzycznej prasy. „Rosja cieszy się z problemów unijnych, ale nie rozumie, że Unia zawsze jest w kryzysie, ale ten kryzys zawsze jest przezwyciężany, przechodząc w kolejne fazy rozwoju”. Pan doktor również zauważył, że kraje Zachodniej Europy więcej zwracają uwagę na region śródziemnomorski, a Polska i Szwecja – na Białoruś i – w szczególności, na Ukrainę. Co do Rosji Unia prowadzi osobną politykę.

Po spotkaniu studenci i wszyscy chętni mieli chwilkę, by zadać polskim profesorom kilka pytań.

Podsumowując owocne spotkanie można powiedzieć, że posłużyło ono umocnieniu stosunków polsko-ukraińskich, opierając się na nowopoznane fakty ze wspólnej historii, a postać Symona Petlury może służyć przykładem dla „debanderyzacji” Ukrainy i stymulować poszukiwanie nowych bohaterów narodowych.

Zdjęcia ze spotkania:

{morfeo 95}



Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *