Traktat Ryski z 1921 roku nie tylko ograniczał ukraińską państwowość i samodzielność lecz także sprzyjał nagonce i represjom wobec osób polskiego pochodzenia na terenie okupowanych przez zbolszewizowaną Rosję. Dowodem na to są artykuły w polskiej prasie, jak ten poniższy z lipca 1925 roku.
Wbrew postanowieniom art. 7-go Traktatu pokojowego, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 roku, w którym Rosja i Ukraina zapewniły osobom narodowości polskiej znajdującym się w Rosji, Ukrainie i Biatorusi na zasadzie równouprawnienia narodowości wszystkie prawa, zabezpieczające swobodny rozwój kultury, jeżyka, wykonywania obrządków religijnych, somodzielncgo urządzania życia kościelnego, a tym samym także spokojnego pobytu, rząd Białorusi Sowieckiej przystąpił do wysiedlania na Sybir i do guberni Archangielskiej Polaków, b. obywateli ziemskich, oraz wszystkich osób narodowości polskiej i religji katolickiej, których nie uznano za obywateli Rosji Sowieckiej.
Wobec takiego barbarzyńskiego postępowania urągającego zobowiązaniom traktatowym i powszechnym prawom międzynarodowym Związek Ludowo Narodowy interpelował w ministra spraw zagranicznych:
1. Czy minister skłonny jest jak najenergiczniej zaprotestować przeciw takim zarządzeniom i domagać się ich cofnięcia?
2. Czy minister skłonny jest spowodować, aby rząd polski w drodze represji wydalił w granice Rosji Sowieckiej mieszkańców, pochodzących z Rosji, nie posiadających obywatelstwa polskiego?
Słowo Polskie za: Gazeta Warszawska, nr 180, 3 lipca 1925 roku, 16 czerwca 2022 r.
