Fot. swidnica.gosc.pl
W drugim tygodniu maja modlimy się w szczególny sposób o nowe powołania, a także o świętość dla tych, którzy już odpowiedzieli na wezwanie Boga.
Poniżej umieszczamy wypowiedź bp. Mariana Buczka o kształtowaniu się struktur kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie po upadku ZSRS.
Dobrze pamiętamy dzień 16 stycznia 1991 roku, gdy papież Jan Paweł II odrodził działalność Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie i mianował biskupów dla Lwowa, Kamieńca – Podolskiego i Żytomierza. Przez następne dziesięć lat Kościół się rozwijał, pojawiali się nowi księża. W 2001 roku Ojciec Święty przybył do Kijowa i Lwowa, zobaczył jak Kościół odradza się nie tylko w centralnych i zachodnich regionach Ukrainy, ale także na wschodzie i południu kraju.
4 maja 2002 roku stało się drugą ważną datą w rozwoju Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie, kiedy papież Jan Paweł II utworzył dwie nowe diecezje: charkowsko-zaporoską na wschodzie Ukrainy i odesko-symferopolską na południu. Nieco wcześniej, w marcu tegoż roku Mukaczewską Administraturę Apostolską przekształcono w diecezję mukaczewską i mianowano nowych biskupów. Biskup pomocniczy lwowski Stanisław
Padewski został mianowany ordynariuszem diecezji charkowsko-zaporoskiej, a kapłan diecezji kamieniecko-podolskiej został ordynariuszem diecezji odessko-symferopolskiej. Biskup pomocniczy diecezji kamieniecko-podolskiej Leon Dubrawski został ordynariuszem w Kamieńcu Podolskim, ponieważ papież przyjął abdykację biskupa Jana Olszańskiego w związku z osiągnięciem kanonicznie określonego wieku i przejściem na emeryturę.
Dwóch młodych księży – mnie i Leona Małego – mianowano jako nowych biskupów pomocniczych lwowskich dla kardynała Mariana Jaworskiego.
Od tego czasu Kościół prężnie się odradzał. Kolejni papieże Benedykt XVI i Franciszek mianowali nowych biskupów, w szczególności w ciągu ostatnich dwóch lub trzech lat mianowano pięciu nowych młodych biskupów dla Ukrainy. W ten sposób Kościół rozwija się nadal. Dlatego te dwie daty 16 stycznia 1991 r. i 4 maja 2002 r. są bardzo ważne w rozwoju Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie.
Obecnie mamy 7 diecezji rzymskokatolickich, trzy Diecezjalne Seminaria Duchowe i dwa Seminaria Redemptoris Mater, prowincjonalne struktury zakonów męskich i żeńskich oraz 20 biskupów, w tym 5 emerytów. Bez względu na to, że wielu ludzi wyjeżdża za granicę, jest dużo tych, kto nieustannie przychodzi do kościoła.
Kościół rzymskokatolicki rozwija się na całej Ukrainie, również w części wschodniej i południowej. Jesteśmy wzorem dla innych, dajemy przykład modlitwy za państwo, Kościół, udzielamy pomocy najbardziej potrzebującym.
W szczególności tutaj, we Lwowie i w Mukaczewie, wspieramy przesiedleńców z Donbasu. Dajemy przykład, jak można pracować dla dobra państwa. Pomagamy również innym diecezjom. Na przykład kapłani z Ukrainy pracują w Rosji, Kazachstanie, Białorusi, pomagając Kościołowi, który się tam dopiero rozwija. Dlatego ten dzień 4 maja jest jedną z najważniejszych dat w historii Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie w XXI wieku.
Lidia Baranowska za: Archidiecezja Lwowska, 7 maja 2020 r.
lp
