Na Ukrainie odznaczono 80. rocznicę otwarcia Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologicznego Uniwersytetu Warszawskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.
W dniu 29 lipca 2018 r. na górze Pop Ivan odbyły się uroczystości związane z 80. rocznicą otwarcia Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologicznego Uniwersytetu Warszawskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.
W uroczystościach wzięło udział ponad 100 osób, w tym m.in. Minister Inwestycji i Rozwoju RP Jerzy Kwieciński.
Na szczycie Pop Iwana zbudowano w latach 1936-1938 Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologiczne nazwane później potocznie „Białym Słoniem”. Na pięciu piętrach obserwatorium znajdowały się czterdzieści trzy pomieszczenia. Był tu obszerny hol, mieszkania personelu, jadalnia i świetlica, biuro, pokoje gościnne, a także pomieszczenia z nowoczesną radiostacją i instrumentami meteorologicznymi. Izolowane termicznie ściany miały metr grubości i były ocieplone impregnowanym korkiem oraz wyłożone od wewnątrz cegłą. W wieży z miedzianą kopułą umieszczono astrograf z lunetą i szukaczem.
Jego kierownikiem do 18 września 1939 był geograf i meteorolog oraz działacz turystyczny Władysław Midowicz. W grudniu tegoż roku oficjalnie przejął je w imieniu nauki radzieckiej znany astronom, profesor Aleksander Orłow. Od połowy 1940 funkcjonowała tu stacja meteorologiczna. Od wiosny 1941 do czasu ataku Niemiec na ZSRR kierownikiem obiektu był Mychajło Karpowicz Korostarenko (1910-1988).
Po wojnie środowiska astronomów ukraińskich i rosyjskich zaniechały odbudowy obiektu. Przez dziesięciolecia obserwatorium pozostawało w ruinie. Od 2012 roku pod egidą prezydentów Polski i Ukrainy trwają prace zmierzające do odbudowy budynku z przeznaczeniem na wielofunkcyjny obiekt, mający pomieścić schronisko turystyczne, stację meteorologiczną oraz bliżej niesprecyzowany ośrodek dydaktyczny.
Słowo Polskie na podstawie informacji Instytutu Polskiego w Kijowie, RWOJNAR, 31.07.18 r.
Na szczycie Pop Iwana zbudowano w latach 1936-1938 Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologiczne nazwane później potocznie „Białym Słoniem”. Na pięciu piętrach obserwatorium znajdowały się czterdzieści trzy pomieszczenia. Był tu obszerny hol, mieszkania personelu, jadalnia i świetlica, biuro, pokoje gościnne, a także pomieszczenia z nowoczesną radiostacją i instrumentami meteorologicznymi. Izolowane termicznie ściany miały metr grubości i były ocieplone impregnowanym korkiem oraz wyłożone od wewnątrz cegłą. W wieży z miedzianą kopułą umieszczono astrograf z lunetą i szukaczem.
Jego kierownikiem do 18 września 1939 był geograf i meteorolog oraz działacz turystyczny Władysław Midowicz. W grudniu tegoż roku oficjalnie przejął je w imieniu nauki radzieckiej znany astronom, profesor Aleksander Orłow. Od połowy 1940 funkcjonowała tu stacja meteorologiczna. Od wiosny 1941 do czasu ataku Niemiec na ZSRR kierownikiem obiektu był Mychajło Karpowicz Korostarenko (1910-1988).
Po wojnie środowiska astronomów ukraińskich i rosyjskich zaniechały odbudowy obiektu. Przez dziesięciolecia obserwatorium pozostawało w ruinie. Od 2012 roku pod egidą prezydentów Polski i Ukrainy trwają prace zmierzające do odbudowy budynku z przeznaczeniem na wielofunkcyjny obiekt, mający pomieścić schronisko turystyczne, stację meteorologiczną oraz bliżej niesprecyzowany ośrodek dydaktyczny.