Na Wołyniu urodził się jeden z najbardziej znanych w polskiej historii mówców i poetów, kaznodzieja, wybitny działacz religijny i społeczny, arcybiskup i prymas Jan Paweł Woronicz
Jan Paweł Woronicz, pochodzący z dawnego spolonizowanego ruskiego rodu Woronów, urodził się 28 czerwca 1757 r. w Brodowie pod Ostrogiem (wg innych danych w Tajkurach). Najpierw kształcił się ostrogskim kolegium jezuickim, gdzie po raz pierwszy ujawnił swoje zdolności poetyckie. W wieku 13 lat Woronicz wstąpił do zakonu jezuitów, jednak nie zdążył ukończyć nowicjatu z powodu kasaty tego zakonu w 1773 r. Kontynuował studia w Akademii Wileńskiej, którą ukończył z tytułem doktora prawa kanonicznego i cywilnego. Następnie uczył się w seminarium duchownym księży misjonarzy w Warszawie і został w 1784 r. wyświęcony na księdza diecezjalnego. Po seminarium młody ksiądz Woronicz pełnił posługę duszpasterską w kilku parafiach na Podlasiu, Lubelszczyźnie oraz pod Warszawą.
W 1815 r. Woronicz został biskupem, otrzymując nominację na senatora Królestwa Polskiego, а za rok stanął na czele diecezji krakowskiej. W 1827 r. został metropolitą warszawskim i prymasem Królestwa Polskiego. W 1829 r. arcybiskup Woronicz przewodniczył na Zamku Królewskim w Warszawie uroczystościom koronacyjnym cara rosyjskiego Mikołaja І na króla Polski.
Jan Paweł Woronicz zdobył duże uznanie jako twórca kultury polskiej, mecenas sztuki, poeta, wspaniały kaznodzieja i mówca. Do historii literatury polskiej przeszły jego płomienne kazania, wygłaszane podczas Sejmów, uroczystości narodowych i patriotycznych czy też pogrzebów wybitnych Polaków, takich jak książę Józef Poniatowski, Tadeusz Kościuszko, Józef i Adam Czartoryscy, Ignacy i Stanisław Potoccy i wielu innych. Główną część jego spuścizny literackiej stanowi poezja patriotyczno-religijna. Najważniejsze utwory Jana Pawła Woronicza to «Pieśni wiejskie», «Świątynia Sybilli» i «Hymn dla Boga».
Jan Paweł Woronicz był również współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Nauk powstałego w 1800 r. Za zasługi uhonorowano go orderem Świętego Stanisława i orderem Orła Białego – najwyższym odznaczeniem państwowym.
Zmarł 7 grudnia 1829 r. w Wiedniu. Jego ciało zostało sprowadzone do Krakowa i uroczyście złożone w krypcie katedry na Wawelu.
Sergij Porowczuk za: KG RP w Łucku, 16 marca 2021 r.
