Przy większości Memoriałów Chwały, postawionych w wiosce z setką mieszkańców czy w dużych miastach, gdzie mieszkają miliony, są pochowani nie tylko bohaterowie Armii Czerwonej, którzy bohatersko polegli podczas szturmu Berlina. Na granitowych tablicach często można zobaczyć nazwiska bolszewików, zabitych w walkach z żołnierzami Armii Petlury, Wojska Polskiego i legionistami I, II i III KP, enkawudzistów i działaczy komunistycznych, którzy według obowiązującej od maja ubiegłego roku ustawy dekomunizacyjnej, są uznawani za zbrodniarzy a nie za „bohaterów”.
Ale zgodnie z przyzwyczajeniami młodzież i osoby starsze wciąż składają na ich mogiłach kwiaty, jak w latach 70. ubiegłego wieku, śpiewając przy tym wojskowych pieśni propagandowych. W Kijowie gloryfikacyjny wątek w roku bieżącym podczas obchodów Dnia Zwycięstwa nad Nazizmem został zamieniony na żałobny. Lecz na prowincji wszystko odbywa się według „starych sowieckich” tradycji. Nawet Winnica, która jest nazywana miastem europejskim, nie odbiega od tego „standardu”.
Wyraz „Dziękuję dziadkowi za zwycięstwo” nie zawsze można używać wobec pochowanych przy licznych memoriałach na Ukrainie enkawudzistów, bolszewików i żołnierzy Armii Czerwonej, okupującej wschodnie województwa II RP w 1939 r. Niektórzy z tych, czyje mogiły także szczodrze obsypywano dzisiaj kwiatami, przynieśli nie „pobiedę”, lecz Czerwony Terror, walkę z chrześcijaństwem, zesłania w głąb Sybiru i do Kazachstanu setek tysięcy „wrogów narodu”…
Poniżej umieściliśmy zdjęcia kilka grobów przy winnickim Memoriale Chwały, osoby w których pochowane wciąż są uznawane za bohaterów wbrew zdrowemu rozsądkowi.
Pimenow Wasilij. Data śmierci 19 września 1939 r. Podpis: „Poległ w imię uwolnienia ludu pracującego zachodniej Ukrainy”. Sowieci wówczas parli w kierunku Lwowa, realizując swoją część umowy z III Rzeszą
Borys Palij. Rok śmierci 1919. Podpis: „Zmarł śmiercią bohatera w 1919 r.” Prawdopodobnie w walce z żołnierzami armii URL, legionistami I,II lub III KP lub nawet z Niemcami czy Austriakami. Zatarty napis prawdopodobnie głosił „z petlurowskimi bandytami”
Taraniuk Illia. Rok śmierci 1920. Podpis: „Aktywny uczestnik bolszewickich partyzanckich organizacji na Podolu. Bohater wojny domowej”. Prawdopodobnie zabity w walce z Ukraińcami lub Polakami
Leonid Bałabanow. Rok śmierci 1922. Sekretarz gubernialnego komitetu komsomołu Ukrainy
Jerzy Wójcicki, 09.05.16 r.
