Nad rzeką Teterew, w powiecie żytomierskim, na Wołyniu, leżą Mołoczki.
Należały niegdyś do ordynacji ostrogskiej. Na mocy transakcji Kolbuszowskiej zostały odstąpione przez Sanguszkę Lubomirskim, potem zaś Bartłomiejowi Giżyckiemu, kasztelanowi wyszogrodzkiemu.
Ten fundował kościół w Krasnopolu w 1751 roku, potem kaplicę w Mołoczkach. Wnuk kasztelana, również Bartłomiej, był adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego, potem marszałkiem i gubernatorem wołyńskim.
Od Giżyckich przeszły potem Mołoczki drogą wiana do Zamoyskich. Owóż za Giżyckich i Zamoyskich powstał w Mołoczkach pałac empirowy z kolumnadą jońską i z pilastrami. Przed kolumnadą był ganek z lekką balustradą. Obok pałacu stała kaplica drewniana, w której mszę świętą odprawiał sławny Barczanin, ks. Marek Jandołowicz. Pałac z kaplicą otoczony był parkiem, ozdobionym przez hr. Franciszka Ksawerego Zamoyskiego. Były tu drzewa podzwrotnikowe, oraz cieplarnie z oranżeriami wspaniałymi. Wszystko opasane murem potężnym. Dalej był las ogromny, a potem pola, gdzie kwitła wzorowa gospodarka.
Do dóbr Moloczkowskich należały jeszcze Nosówka, Strumiłówka, Lichosiołka, również dobrze zagospodarowane W samym pałacu Mołoczkowskim było mnóstwo dawnych pamiątek. Biblioteka z archiwami, stare zbroje, srebra i brązy.
Na drodze pomiędzy Mołoczkami a Krasnopolem w 1831 roku oddział Karola Różyckiego stoczył zwycięską bitwę z Moskalami.
Mołoczki należą do ks. Marii z Zamoyskich Lubomirskiej z Czerwonogrodu i Mierzyńca.
Słowo Polskie na podstawie: Antoni Urbański „Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi”, Warszawa – 1928, 14 lutego 2022 r., mw
