Gaudę, Mater Polonia (Ciesz się, Matko Polsko) – hymn łaciński; twórcą tekstu jest Wincenty z Kielczy, błędnie nazywany przez wiele lat Wincentym z Kielc, pierwszy, znany z nazwiska polski kompozytor.
Ten poeta, dominikanin, kanonik krakowski, pochodził z rycerskiej rodziny na Opolszczyźnie. Słowa hymnu napisał prawdopodobnie w 1254 roku z okazji pierwszej rocznicy kanonizacji biskupa krakowskiego Stanisława ze Szczepanowa, opiewając jego męczeńską śmierć (1079 rok) i cudowne oddziaływanie na losy kraju.
Św. Stanisław, obok św. Wojciecha, został głównym patronem Polski. Melodia wywodzi się najprawdopodobniej z obiegowej, średniowiecznej twórczości dominikańskiej. Za ostatnich Piastów Gaude Mater Polonia pełnił rolę hymnu królewskiego. Śpiewano go w uroczyste święta kościelne i narodowe. Przyjął się też w uczelniach jako hymn na rozpoczęcie roku akademickiego.
Najczęściej wykonywany jest w opracowaniu Teofila Tomasza Klonowskiego (1805-1876). Ze szczególną radością był wykonywany podczas pielgrzymek papieża Jana Pawła II do Ojczyzny.
GAUDĘ, MATER POLONIA
Gaudę, Mater Polonia,
Prole foecunda nobilli.
Summi Regis magnalia
Laude freąuenta vigili.
Cuius benigna gratia,
Stanislai Pontificis
Passionis insignia
Signis fulgent mirificis.
Hic certans pro iustitia,
Regis non cedit łuriae;
Stat pro plebis iniuria
Christi miles in acie.
Amen.
Słowo Polskie, na podstawie informacji Caritasu Ordynatu Polowego WP, 04.05.15 r., KZ
{youtube}QpbIryplqUI{/youtube}
Św. Stanisław wskrzesza Piotrowina – jeden z najbardziej znanych cudów Św. Stanisława – patrona Polski. Ryt Antoniego Oleszczyńskiego z 1831-32 roku
Świety Stanisław. Obraz autorstwa Stanisława Samostrzelczyka
Więcej na temat: Z Piosenką do Wolności. O mój rozmarynie; Z piosenką do Wolności. Bogurodzica
