Wychowanie rodziny chrześcijańskiej

Wychowanie rodziny chrześcijańskiej do

WSPÓLNEJ MODLITWY

i do PRZEKAZYWANIA WIARY DZIECIOM

Dzisiejsza rodzina katolicka potrzebuje poważnej formacji do wspólnej modlitwy oraz przekazywania wiary własnym dzieciom. Katoliccy rodzice stoją przed szansą odbudowania własnej wspólnoty rodzinnej, wzorując się na Świętej Rodzinie z Nazaretu, oraz uchronienia jej przed postępującym zeświecczeniem. Właśnie nie gdzie indziej, ale w rodzinie dzieci mają się stać dojrzałymi w wierze, wzrastając w pokorze, prostocie i uwielbieniu Boga, poddane Kościołowi. To jest podstawowa misja rodziny chrześcijańskiej w świecie. To rodzice są tymi, którzy — jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego w nr 2225 — „otrzy­mali zadanie i przywilej ewangelizowania swoich dzieci”.

Bóg po tym, jak objawił się swojemu ludowi na górze Synaj (jako jedyny istniejący Bóg) i przykazał mu kochać Go „z ca­łego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił”, natychmiast dodaje: „Wpoisz je (tj. 10 Przykazań) twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu”... (por. Pwt 6,4nn). To Boże przykazanie zostało dane rodzicom i nie może być zlecone nikomu innemu. To oni powinni OPOWIADAĆ DZIECIOM O MIŁOŚCI, jaką Bóg im okazał.

Dla pierwszych chrześcijan PRZEKAZYWANIE WIARY DZIECIOM, POPRZEZ ŚWIĘTE PISMA, które wypełniły się w Jezusie Chry­stusie, było zawsze misją pierwszorzędną. Znajdujemy tego świadectwo w Drugim Liście Pawła do Tymoteusza: „Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś (od matki Eunice). Od lat bo­wiem niemowlęcych znasz Pisma święte”

(2 Tm 3, 14).

Dziś trzeba bardziej niż kiedykolwiek w diecezjach i parafiach uczyć małżonków przekazy­wania wiary dzieciom, przede wszystkim poprzez celebrację rodzinną, tj. poprzez LITURGIĘ DOMOWĄ.

RODZINA CHRZEŚCIJAŃSKA – jak wiadomo – posiada TRZY OŁTARZE:

pierw­szym jest STÓŁ ŚWIĘTEJ EUCHARYSTII, na którym Chrystus daje swoje życie dla naszego zbawienia; drugim jest ŁOŻE MAŁŻEŃ­SKIE, gdzie sprawuje się sakrament małżeństwa, gdzie prze­kazuje się życie nowym dzieciom Bożym, i to łoże małżeńskie należy darzyć wielkim szacunkiem i czcią; trze­cim ołtarzem jest RODZINNY STÓŁ, gdzie rodzina razem spo­żywa posiłek, błogosławiąc Pana za wszystkie Jego dary. Wokół tego samego stołu sprawuje się LITURGIĘ DOMOWĄ, w trakcie której przekazuje się wiarę dzieciom. Tę Liturgię rodzice sprawują zwykle w Dzień Pański. Oprócz:

►MODLITWY PORANNEJ I WIECZORNEJ,

►MODLITWY PRZED i PO POSIŁKACH,

►uczestnictwa wraz z rodzicami w niedzielnej EUCHARYSTII we własnej wspólnocie parafialnej,

►UDZIELANIA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA przed wyjściem z domu i przed snem,

przekazywanie wiary dzieciom zasadni­czo odbywa się, jak to wcześniej było powiedziane, w ramach LITURGII DOMOWEJ.

1. NA TEJ LITURGII RODZICE:

a) Nakrywają stół białym obrusem, zapalają świecę, która symbolizuje obecnego w rodzinie Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego oraz przez chwilę wzywają Ducha Świętego

(Liturgii przewodniczy ojciec, a gdy go nie ma – matka)

b) Następnie wszyscy zajmują miejsce za stołem i otwierają swoje Biblie na wskazanym miejscu; jedna osoba głośno czyta wybrany PSALM, a potem – po chwili ciszy – następuje dzielenie usłyszanym słowem Bożym w taki sposób: każdy czyta głośno jeden lub kilka wersetów danego Psalmu, przez które Bóg przemawia do niego w sposób szczególny

c) Następnie ktoś z rodziców głośno czyta wybrany fragment EWANGELII i stawia wszystkim następujące pytanie: „Co Bóg mówi tobie przez to Słowo? Jak to Słowo odnosi się do twojego życia?” (należy zastosować Słowo Boże z Ewangelii do konkretnej sytuacji, a jakiej znajdują się poszczególne osoby). Wszyscy mają obowiązek odpowiedzieć na to pytanie.

d) Na koniec spotkania ze Słowem Bożym ojciec i matka dają dzieciom KRÓTKI KOMENTARZ – wychodząc od własnego doświadczenia ( w tym przypadku zaleca się wykorzystać KOMENTARZE do poszczególnych fragmentów Ewangelii, zawarte w najnowszym przekładzie z języków oryginalnych, Wydawnictwo św. Pawła „Pismo Święte Nowego Testamentu i Psalmy”, 2005 r.)

1. Ojciec i matka zachęcają teraz dzieci, by spontanicznie pomodliły się za papieża, kapłanów, za Kościół, za cierpiących, za rządzących, za rodziny i dzieci, itd. Jest to znana ze Mszy św. MODLITWA WIERNYCH. Uwaga: osoba wypowiadająca wezwanie wznosi nieco ręce do góry i rozpoczyna z podziękowania Panu Bogu za konkretne Jego błogosławieństwa, aby następnie wyszczególnić potrzebne łaski dla w/w grup ludzi. Wezwanie kończymy słowami:

Ciebie prosimy!, na które pozostałe osoby odpowiadają: Wysłuchaj nas, Panie!

3. Teraz następuje odmówienie jednego DZIESIĄTKA RÓŻAŃCA Najświętszej Maryi Panny w w/w intencjach, za nawrócenie zatwardziałych grzeszników oraz w intencji głoszenia Ewangelii na świecie.

Papież Paweł VI w Marialis cultus (nr 54) stwierdza, że: „Nie ulega wątpli­wości, iż – po Liturgii Godzin – RÓŻANIEC trzeba zaliczyć do najwspanialszych i najskuteczniejszych wspólnych modlitw, do zanoszenia, których wzywa się ro­dzinę chrześcijańską”.

4. Na koniec: wszyscy razem (trzymając się za ręce i tworząc krąg) odmawiają modlitwę POD TWOJĄ OBRONĘ, oddając się tym samym pod opiekę Matki Boskiej.

5. Następnie ojciec (matka – gdy ojciec jest nieobecny) wzywa wszystkich słowami:

Przekażmy sobie ZNAK POKOJU!

Przekazanie odbywa się przez pocałunek w oba policzki ze słowami:

Starsza osoba mówi: Pokój z tobą!, na co słyszy odpowiedź: I z duchem twoim!

6. LITURGIA DOMOWA kończy się BŁOGOSŁAWIEŃ­STWEM dawanym przez ojca każdemu z członków rodziny, obecnych na LITURGII DOMOWEJ.

Wskazane jest, aby wypowiadać przy tym następujące słowa:

Niech cię błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty!

na co dziecko odpowiada: AMEN.

Kochani Rodzice i Dziadkowie!

Najtrudniej będzie wam zacząć LITURGIĘ DOMOWĄ (bo nikt Was wcześniej tego nie uczył w rodzinie), ale potem już wszystko pójdzie bardzo dobrze. Szybko zrozumiecie, jak bardzo potrzebne są tego rodzaju spotkania. Efektem takiej troski rodziców o dzieci jest to, że prawie wszystkie pozostają w Kościele. W takich rodzinach dzieci stają się chlubą swoich rodziców i zaoszczędzają im wielu problemów, łez i niepokojów w przyszłości.