W przededniu Święta Niepodległości Polski – 10 listopada – Żytomierski Obwodowy Związek Polaków na Ukrainie razem z Kapelanią Polską na Żytomierszczyźnie zorganizowali uroczyste obchody Święta w katedrze św. Zofii w Żytomierzu.
Obchody Dnia Niepodległości objęli swoim patronatem: Konsul Generalny RP w Winnicy Tomasz Olejniczak i p/o Prezydenta Miasta Żytomierza Lubow W. Cymbaluk. Mszę świętą sprawował Kapelan Polaków na Żytomierszczyźnie ks. Jarosław Giżycki, chrystusowiec. Do Żytomierza przybyli Honorowi Goście: Konsul Generalny RP w Winnicy Tomasz Olejniczak, Konsul RP Krzysztof Rosiński, z ramienia władz państwowych obwodu żytomierskiego p. Oleksander Piwowarski i p. Prezes ŻOZPU Wiktoria Laskowska Szczur.
Po Mszy świętej polscy artyści z Żytomierza przedstawili program poetycko – muzyczny. Występowały dziecięce zespoły Dzwoneczki i ModernPol, wokalistki p. Katarzyna Bakalczuk i Iryna Nawojewa, Zespół Malwy i in. Na Mszy świętej modliliśmy się o pokój dla Polski i dla Ukrainy.
Katedra żytomierska w toku swojej historii wielokrotnie była świadkiem wielkich wydarzeń i wspaniałych uroczystości. To tu działali bohaterscy biskupi, którzy bronili wiary katolickiej i praw ludu polskiego do modlitwy we własnym języku. Budowniczym katedry był biskup Jan Samuel de Ojsa Ozgo , tutaj zasłynął biskup A. Załuski, bp K. Niedziałkowski na początku XX wieku prowadził ożywioną działalność religijną, oświatową i charytatywną. Powstało pismo katolickie Lud Boży. Wcześniej jeszcze – po powstaniu styczniowym za obronę języka polskiego jako języka modlitwy na katorgę zesłany został biskup Kacper Borowski, któremu po powrocie ze zsyłki odmówiono prawa do powrotu do Żytomierza i skierowano na stolicę biskupią w Płocku. Tam po dwóch latach, zmęczony trudami męczeńskiego życia oddał ducha wi został pochowany jako biskup płocki w 1885 r. W katedrze żytomierskiej modlili się kapłani i lud Boży. Wśród nich bohaterski ks. Andrzej Fedukowicz, zniszczony przez władze sowieckie.
Dzisiaj katedra tętni życiem. Tutaj modlą się ramię w ramię katolicy Polacy i Ukraińcy. Katedra jak matka rozpościera swoje szeroko otwarte ramiona dla wszystkich swoich dzieci, skądkolwiek pochodzą i kimkolwiek są, w jakimkolwiek języku się modlą. Dzieci i młodzież polska kocha katedrę, pełnym sercem chłonąc duch czcigodnych murów i wielbiąc Boga za wielki dar wolności. Cały lud wierny z drżeniem serca zanosi tu swoje modły, bo to jest miejsce szczególne, męczeńskie i wierne. W sposób szczególny Polacy Żytomierszczyzny łączą się w modlitwie z całym Narodem Polskim prosząc o błogosławieństwo dla Ukrainy – Ojczyzny urodzenia i Polski – Ojczyzny serca.
W tym dniu świątecznym słowa Roty, którą śpiewamy razem na Mszy świętej nabierają nowej mocy: „Nie rzucim ziemi skąd nasz ród, nie damy pogrześć mowy!” „Nie rzucim Chryste świątyń Twych, nie damy pogrześć wiary!”
Na podstawie informacji ŻOZPU oraz Jarosława Giżyckiego, 12.11.15 r.
