Fot. Unian
W związku ze śmiercią biskupa Jana Purwińskiego, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, p. Andrzej Duda, wystosował list do uczestników mszy żałobnej. Pogrzeb odbędzie się 8 kwietnia w Żytomierzu. Weźmie w nim udział zastępca ambasadora, p. Michał Giergoń, który odczyta list Prezydenta RP, a także złoży w jego imieniu wieniec.
Jan Purwiński urodził się 19 listopada 1934 roku na Łotwie, w polskiej, wielodzietnej rodzinie Marianny i Donata. W 1956 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Rydze, które wychowało przyszłych biskupów na nadchodzące trudne i niespokojne czasy dla Kościoła na terenie Związku Sowieckiego, w tym i na Ukrainie. Święcenie kapłańskie przyjął 13 kwietnia 1961 r. w Rydze.
Swoją duszpasterską działalność rozpoczął w Dyneburgu (łot. Daugavpils), w mieście z największą liczbą ludności polskiej na Łotwie. Przez 16 lat pracował w Kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Jako proboszcz pracował także w Indrce i Krasławiu, w parafiach, które również w większości zamieszkiwali Polacy.
Jan Purwiński przyjechał na Ukrainę w 1977 roku na prośbę wiernych z Żytomierza i za zgodą ks. kardynała Julijansa Vajvodsa z Łotwy. Na początku pracował jako wikariusz, później został proboszczem, by wreszcie zostać biskupem. Pełniąc duszpasterską posługę w parafii Św. Zofii w Żytomierzu, 15 września 1981 roku objął także obowiązki wikariusza biskupa Ukrainy i Mołdawii. W 1983 r. otrzymał tytuł honorowy osobistego kapelana Jana Pawła II. 16 stycznia 1991 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem ordynariuszem diecezji żytomierskiej, która obejmowała wtedy terytorium 8 obwodów Ukrainy.
Wraz z utworzeniem w 1998 roku diecezji kijowsko-żytomierskiej bp Purwiński został biskupem kijowsko-żytomierskim z kurią w Żytomierzu. Bp Purwiński przyczynił się do odnowienia sieci parafii i utworzenia Wyższego Seminarium Duchownego w Worzelu k. Kijowa. Dzięki jego posłudze, kościół katolicki na Żytomierszczyźnie przetrwał najtrudniejszy dla niego okres prześladowań oraz doczekał się swobód religijnych. To dzięki m.in. jego staraniom doszło do pielgrzymki Papieża Jana Pawła II na Ukrainę. Bp Purwiński był ponadto jednym z inicjatorów powstawania organizacji polonijnych oraz aktywnym duszpasterzem polonijnym, obrońcą wiary katolickiej, polskiej kultury, historii i języka polskiego.
W 2011 roku bp Purwiński przeszedł na emeryturę, niemniej nadal brał aktywny udział we wszystkich przedsięwzięciach inicjowanych przez miejscowe organizacje polonijne. Nieustannie bronił języka polskiego, starając się przede wszystkim, by miejscowi Polacy mogli się modlić w ojczystym języku. Dzięki m.in. jego staraniom udało się ocalić polski cmentarz w Żytomierzu – jedną z większych nekropolii katolickich położonych na tych terenach, na którym spoczywają m.in. ojciec I.J. Paderewskiego, rodzina Stanisława Moniuszki, Dąbrowskich i Czackich oraz wielu innych znanych Polaków. Przyczynił się także do powstania Kapelanii Polskiej Żytomierszczyzny. Za swoją działalność na rzecz Polski i Polaków otrzymał wiele odznaczeń, w tym m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP, czy odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Od 2019 roku był Honorowym Obywatelem Żytomierza.
Podczas gdy w Polsce mówiło się o pokoleniu Jana Pawła II, na Ukrainie wyrosło pokolenie „Dziadka Jana”. Przez 43 lata posługi kapłańskiej na Ukrainie udzielił sakramentów świętych kolejnym pokoleniom wierzących. Był i pozostanie pasterzem wszystkich wiernych Kijowsko-Żytomierskiej diecezji.
4 marca 2021 roku obchodził 30. rocznicę konsekracji biskupiej. Zmarł 6 kwietnia 2021 roku w Żytomierzu.
Słowo Polskie za: Ambasada RP w Kijowie, 7 kwietnia 2021 r.
